Kwatera główna ONZ (Sekretariat ONZ) – to modernistyczny kompleks budynków zlokalizowany w Nowym Jorku, nad East River, pomiędzy East River Drive, a 1st Avenue. W budynku znajduje się Siedziba Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), organizacji zwanej też United Nations.
W skład kompleksu wchodzą 4 budynki, są to: Aula Konferencyjna Zgromadzenia Ogólnego, największe pomieszczenie w gmachu, mieszczące ponad 1 800 osób,
podejmowane są tu najważniejsze decyzje naszych czasów; budynek konferencyjny, Rady Powietrznej, Rady Gospodarczo - Społecznej; szmaragdowy wieżowiec, w którym mieszczą się biura sekretariatu ONZ; oraz biblioteka imienia Dag'a Hammarskjold'a, dodana w 1961 r., która jest przeznaczona dla personelu sekretariatu, delegacji i innych oficjalnych osób.
Dostarczający pracy 3 400 zatrudnionym
osobom, Sekretariat jest 39 piętrowym budynkiem z aluminiowym rusztowaniem i wszelkimi urządzeniami umieszczonymi na dachu. Na 38 piętrze znajdują się główne biura sekretariatu ONZ. Teren pod budowę gmachu, mający powierzchnię 7 hektarów został podarowany ONZ przez Johna Rockefellera jr. Budynek projektowało łącznie 11 osób, głównym architektem był Wallace K. Harrison, pozostali pochodzili z: Brazylii, Szwecji, Belgi, U.S.S.R., Kanady, Chin, Wielkiej Brytanii, Australii, Urugwaju i Polski (Maciej Nowicki).
Obecnie ONZ zrzesza 193 kraje. Flaga każdego z nich powiewa na masztach ustawionych przed Aulą Konferencyjną Zgromadzenia Ogólnego.
Wąskie końcówki ścian są wykonane z białego marmuru; niektóre ściany są wykonane ze szkła o zielonym odcieniu. Piętra przeznaczone na urządzenia mechaniczne dzielą te szklane fasady na trzy części.
Szklana ściana jest przerywana na 6, 16, 28 i 39 piętrze, przez klimatyzację powietrzną, która zajmuje całą szerokość gmachu.
Przy projektowaniu kompleksu pojawiły się pewne niejasności. Już po częściowym wybudowaniu gmachu, Francuz La Corbusier przedstawił swój projekt, który stał się następnie podstawą dalszej budowy. Corbuiser chciał być uznawany jako jedyny projektant gmachu, ale wcześniej zgromadzenie przyjęło już projekt Harrisona. Corbuiser oskarżał Harrisona o kradzież projektu, nawet nazywał go publicznie "Gangsterem".
Możemy tu znaleźć liczne ozdoby, jak np. pięknie zdobione barwionym szkłem okno, którego autorem jest francuz Marc Chagall; mozaika Norman'a Rockwell'a, podarowana ONZ przez pierwszą damę USA Nancy Reagan; podarowana przez Chiny rzeźba wykonana z kości słoniowej; oraz japoński dzwon pokoju, wykonany z monet uzbieranych przez dzieci z 60 krajów.
Przygotowanie placu pod budowę - Styczeń 1947
położenie kamienia węgielnego - 24 październik 1949
ukończenie sekretariatu - 1950
ukończenie całego kompleksu - 1952
