Przedstawiamy ciekawy walor do kolekcji tematycznej poświęconej kolejnictwu. Na znaczku widzimy Aérotrain 80 "Orleans" nr katalogowy Francja Mi 1701.
Aérotrain to prototypowy środek transportu (poduszkowiec) opracowany we Francji w latach 1965/77 jak rodzaj kolei dużych prędkości. Głównym inżynierem projektu był Jean Bertin.
Na francuskim znaczku przedstawiony jest Aérotrain 80-250 "Orleans".
Celem Aérotrain było zbliżenie się konstrukcyjnie do pociągów wykorzystujących poduszkę magnetyczną, czyli zawieszenia pociągu powyżej torów dzięki wykorzystaniu siły przyciągania magnesów zainstalowanych w torze i u spodu pociąg. W Aérotrain przejazd odbywa się w powietrzu dzięki poduszce powietrznej, niemal bez tarcia, jedyne minimalne opory to wynikają z pracy wózka prowadnicy pociągu oraz samego opóru powietrza pędzącego pociągu. W związku z tym, można poruszać się Aérotrain bardzo dużą prędkością przy rozsądnym zużycia energii, hałasu, i przede wszystkim bez specjalnie skonstruowanych technicznie drogich magnetycznych torów.
Zbudowano 5 prototypów o numerach: 01, 02, S44, I-80, I-80 HV I-80 był w pełnym rozmiarze 80-osobowy pojazdem pasażerskim.
Pierwszy jednoszynowy tor zbudowano pomiędzy Gometz-le-Chatel i Limour w roku 1966. Konstrukcja opierała się na wspornikach które wynosiły tor jazdy pociągu ponad ziemie - długość 6,7 kilometra.
W 1969 roku powstał drugi tor, tym razem o długości 18 kilometrów, zbudowano go z aluminium i asfaltu. Znajdował się w Loriet.
5 marca 1974 roku został ustanawiany przez Aerotrain 80-250 rekord świata prędkości pojazdów lądowych na poduszce powietrznej - rekordowa średnia prędkość to 417,6 km/h a prędkość maksymalna to 430,4 km/h.
Napęd francuskiego pociągu składał się z dwóch typów ? silnik odrzutowy oraz turbośmigłowy: śmigłowe dla prototypu Aérotrain 01, niestandardowe śruby łopat dla prototypu Aérotrain I 80-250, turbina gazowa Aérotrains prototypy 02 i I80-HV, elektryczny silnik liniowy indukcyjne (silnik liniowy) dla Aérotrains prototypów S44 i Rohr.
Niestety projekt Aérotrain został porzucony w 1977 z powodu braku funduszy, śmierć Jean'a Bertin, oraz przyjęcie TGV przez francuski rząd jako jego szybkiego rozwiązania transportu kolejowego.
W latach 70. Amerykańska firma Rohr Industries inc. zbudowała także swój prototyp na licencji Aérotrain Bertin. W 1972 roku na zbudowanym w Kalifornii torze o długości zaledwie 2,4 km osiągnięto prędkość 230 km/h. projekt został porzucony ze względu wysokich kosztów budowy torowiska. Od roku 2009 muzeum w Pueblo jest właścicielem ostatniego Amerykańskiego Aerotrain.
Galeria
Film prezentujący przejazd Aérotrain 80-250
Kolejny Film z budowy modelu Aérotrain 80-250
Ostatni Aérotrain - odnaleziony.
W drodze do muzeum - Aerotrain Rohr Industries
