Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku na terytorium II Rzeczypospolitej były początkowo w obiegu cztery waluty: marka niemiecka, korona austriacka, rubel carski i marka polska. W styczniu 1920 roku Sejm RP ustanowił jako jedyną walutę państwa polskiego markę polską. Marka polska (mkp) była jednostką monetarną obowiązującą od 9 grudnia 1916 r. na okupowanych przez Cesarstwo Niemieckie terenach Królestwa Polskiego. Marka polska została wprowadzona rozporządzeniem generał-gubernatora warszawskiego z dnia 9 grudnia 1916 roku.
W Generalnym Gubernatorstwie Warszawskim marka polska była emitowane przez Polską Krajową Kasę Pożyczkową i od 26 kwietnia 1917 r. stanowiła jedyny prawny środek płatniczy na tym obszarze. Na banknotach z 1917 r. znalazł się orzeł biały. Dnia 28 lutego 1919 r. Sejm Ustawodawczy uchwalił ustawę o zastąpieniu aktualnej waluty "marki polskiej" nową walutą "złotym". W 1919 r. wydrukowano banknoty o nominałach 1, 2, 5, 100 i 500 zł. Przeszkodą uniemożliwiającą wprowadzenie nowo wydrukowanych banknotów był olbrzymi deficyt budżetowy oraz narastająca inflacja.
Marka polska stała się prawnym środkiem płatniczym na terenie całej Polski dopiero ustawą z dnia 15 stycznia 1920 r. W związku z niestabilną sytuacją skarbu w okresie wojny polsko-bolszewickiej i bezpośrednio po niej marka polska podlegała inflacji. W roku 1923 umiarkowana inflacja marki przerodziła się w okresie rządu Wincentego Witosa w hiperinflację, która doprowadziła do poważnego kryzysu. Kurs marki polskiej spadł z 9 mkp za 1 dolara amerykańskiego w 1918 do 6 375 000 mkp za dolara pod koniec 1923 roku. 1 marca 1923 roku na stanowisko ministra skarbu powołano Władysława Grabskiego, który w krótkim czasie przedstawił program naprawy państwa. Sejm jednak plan ten odrzucił. Pod koniec roku, 18 grudnia 1923 Władysław Grabski został powołany na stanowisko premiera i otrzymał też od Sejmu 6-miesięczne pełnomocnictwa ustawodawcze.
W krótkim czasie zastąpił on markę polską nową walutą o nazwie złoty polski. PKKP zastąpił Bank Polski. Kurs złotego polskiego równy był kursowi franka szwajcarskiego. Nowa waluta została oparta na parytecie złota, wartość 1 złotego ustalono na równoważną 0,1687 grama złota, a parytet złotego do dolara ustalono na poziomie 5,18 zł za 1 USD. Stosunek wymiany marki polskiej na złotego Grabski ustanowił na 1 800 000:1.
Konsekwencją reformy walutowej Grabskiego była także emisja znaczków pocztowych w nowej walucie. Pierwsza emisja miała miejsce w dniach 1.V-9.VII.1924 roku. W okresie tym ukazała się licząca sobie 11 walorów seria zatytułowana "Orzeł w wieńcu".
Poniżej przedstawiamy 1. część 8-ekranowego eksponatu przygotowanego przez Eda Andrewsa, Prezydenta POLONUS Polish Philatelic Society. Kolejne część tego interesującego eksponatu będą sukcesywnie prezentowane na naszej stronie.
Tekst wprowadzenia pochodzi od redakcji i jest oparty na materiałach zawartych w Wikipedii.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
cdn.
Attention, this article is also available in English. To read it go to section "For English readers" (left panel, bottom).
